Alemlerin Rabbi olan ve kendisinden başka hiçbir ilah olmayan, Allah(cc) tarafından yaratılan ilk insan Hz. Adem(as) ve ondan da eşi Havva(as)’dır. Yüce kitabımız Kur-an’ı Kerim’de, Adem(as) ve Havva(as)’nın oğullarının isimleri zikredilmez ama bizler islami geleneklere göre, Kabil ve Habil olarak biliriz. Tevrat’ta ise Kayin ve Habil olarak geçer.
Adem(as) ve Havva(as)’nın bütün çocukları, ikiz(biri erkek, biri kız) olarak doğmuş ve ikizlerin birbirleriyle evlenmeleri yasaklanmıştır. İlk olarak Kabil ve ikizi, daha sonra ise Habil ve ikizi dünyaya gelmiştir. Zaman ilerlemiş ve evlilik çağları geldiğinde, Babaları Hz. Adem(as) tarafından, Habil Kabil’in ikiziyle, Kabil ise Habil’in ikiziyle evlendirilmek istenmiştir. Kabil ise kendi ikizine aşıktır, çünkü o diğer kız kardeşten daha güzeldir. Aynı zamanda Habil de aynı kıza aşıktır. İkiside durumu babaları Hz. Adem(as)’a açarlar ve babaları da, ikisinin birden Allah(cc)’a adak adamalarını, hangisinden kabul olunursa, onun istediğinin olacağını söyler.
Habil çobanlık yapıyor ve hayvancılık ile uğraşıyordu, hayvanlarından en iyi olan koçu seçti ve Rabbi’ne adak olarak sundu. Kabil ise çiftçilik yapıyor, tarla bağ bahçe işleriyle uğraşıyordu. O da, ürünlerinden kötülerini seçip ayırdı ve onları Rabbi’ne adak olarak sundu. Allah(cc) Habil’den kabul buyurdu.
Kabil hem Rabbi tarafından reddedilmeyi, hem de sevdiği kızı kaybetmeyi kendine yediremedi. Ayrıca, anne ve babasının, kardeşi Habil’i daha çok sevdiği düşüncesi de ağır bastı. Bir gün kardeşini alıp kendi bahçesine götürdü, baş başa kaldıkları sırada yerden bir taş alıp, kardeşinin başına sert bir şekilde vurdu ve onu oracıkta öldürdü. Böylece insanlık tarihinin ilk cinayeti(kan dökülmesi) orada vukuu buldu. Allah(cc) tarafından, bir karga vasıtasıyla kardeşinin cesedinin nasıl gömülmesi gerektiği ona gösterildi. O da aynı şekilde kardeşinin cesedini gömdü ve derin bir pişmanlık duydu. Ve insanlık tarihinin ilk defin işlemi de bu şekilde gerçekleşmiş oldu.
(al-Ma’idah)Sure 5:28-31
"بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم"
“Beni öldürmek için elini bana uzatırsan, seni öldürmek için ben elimi sana uzatmayacağım. Ben, tüm yaratıkların sahibi ALLAH’tan korkarım.” “Günahımı günahınla birlikte yüklenerek cehenneme girmeni isterim. Zalimler böyle cezalandırılır.” Egosu onu, kardeşini öldürmeye kışkırttı. Onu öldürdü ve böylece kaybetti. ALLAH kardeşinin cesedini nasıl gömeceğini göstermek için yeri eşeleyen bir karga gönderdi. “Yazık bana; kardeşimin cesedini gömme konusunda bu karga kadar bile olamadım,” diyerek pişman oldu.